Poly`s world
понеделник, 21 декември 2009 г.
Очакване
Разлива се широко самотата,
река червена бавно си тече.
Сърцето бие лудо в тишината,
и плаче ,като мъничко дете.
И плаче!Не докосва мрака.
Лицето ми е побеляло в самота .
Очаквам да почукаш на душата ми.
И да отвориш моята врата.
Няма коментари:
Публикуване на коментар
По-нова публикация
По-стара публикация
Начална страница
Абонамент за:
Коментари за публикацията (Atom)
Няма коментари:
Публикуване на коментар